Ix miała zapaść. Żeśmy się dobrały, pamiętam naszą pierwszą rozmowę. Mocno punkowy imidż, mało w głowie, wiele do powiedzenia. Wiosna, knajpa rzędu najniższego, trochę mordownia, piwo za trzy złote i żul z rozkwaszonym kinolem leżący na stole. Żywa dyskusja na temat narkotyków, popołudniowe słoneczko, a ona nie wiadomo po co przytargała ze sobą gitarę. Ach, wiadomo po co, żeby uzbierać jakiś marny grosz.
Fajnych miałyśmy chłopaków wtedy. Na tyle fajnych, że ja swojego nikomu nie przedstawiałam. W ogóle w liceum było dość zabawnie, chociaż ciężko mi cokolwiek sobie przypomnieć. Pamiętam nasze ostatnie wspólne wagary. Pamiętam też dokładnie wyprawę na maki, leniwe popołudnie z jej psem i popijanie Perły. Bardzo mnie niedawno ubawiło, kiedy o tym opowiadała: "siedziałyśmy u mnie i nic nam się nie chciało, bo ukradłaś mamie jakieś tabletki".
Czerwcowe noce, homet, poranne lipcowe jointy.
Miałyśmy uciekać do Berlina, a nigdzie w końcu się nie ruszyłyśmy.
Obyśmy tu nie zgniły.